ก้าวไปข้างหน้าอย่างมั่นคง.. ด้วยเครื่องมือที่เรียกว่า “การศึกษา”
การจุดประกายความคิดเพื่อนำไปสู่ทิศทางการพัฒนาเพื่อให้สังคมไทยเป็นสังคมที่พึงประสงค์ในอนาคตโดยตั้งความหวังไว้ว่าจะเป็นสังคมที่มีสมรรถภาพ มีความยุติธรรม มีเสรีภาพ เป็นสังคมที่มีความสุข ครอบครัวอบอุ่น ชุมชนเข้มแข็ง คนมีความรู้ รู้เท่าทันการเปลี่ยนแปลงของโลก เป็นสังคมที่สันติไม่มีความขัดแย้งรุนแรง ประเทศชาติมีความมั่นคงและเป็นสังคมที่พัฒนาไปอย่างสมดุล ระหว่างเศรษฐกิจสังคม การเมือง และสิ่งแวดล้อม
ความหวังดังกล่าวจะเกิดขึ้นได้อย่างแท้จริงต้องเริ่มตั้งแต่ “การพัฒนาการศึกษา” เพื่อให้คนมีคุณภาพ
การศึกษาในปัจจุบันนี้ เราต้องทบทวนหลายๆเรื่อง อาทิเช่น กระบวนการเรียนรู้ของ “คนในชาติ” ว่าทันสมัยสอดคล้องกับการเปลี่ยนแปลงของสังคมและของโลกหรือไม่ องค์ความรู้ภูมิปัญญาไทยเท่ากับภูมิปัญญาสากลได้ไหม หรือแปลกแยกกันมากเกินไป
การกระจายอำนาจทางการศึกษา เปิดโอกาสให้ท้องถิ่น ชุมชน เข้ามามีบทบาทสามารถจัดการศึกษารวมทั้งให้โอกาสเอกชนเข้ามามีบทบาทในการจัดการศึกษามากขึ้น
การสร้างบรรยากาศให้เอื้อต่อการเรียนรู้ในแต่ละท้องถิ่น เช่นการออกแบบอาคารแต่ละภูมิภาคไม่จำเป็นต้องเหมือนกัน คงไม่ใช่ห้องเรียนสี่เหลี่ยมเหมือนกันหมดทั่วประเทศ
การสั่งเสริมสนับสนุนทางด้านเทคโนโลยีและนวัตกรรม เพื่อให้การเรียนรู้ของคนก้าวทันการเปลี่ยนแปลงของสังคมและของโลก
ต้องมีความเชื่อว่า “การศึกษา” คือพลังอันยิ่งใหญ่ที่จะสร้างประเทศให้เจริญก้าวหน้ารุ่งเรืองที่จะทำให้ประชาชน กินดีอยู่ดีมีความสุข
“ถ้าเราไม่รู้จักก้าวตั้งแต่วันนี้ ก็ไม่มีวันไปถึงปลายทาง”
“เมื่อเริ่มต้นก้าวอย่าง ปลายทางก็รอคอยอยู่เสมอ”
สมนึก มีแสง
